Heemkundekring “Dûn Hontige Fánt”
Terug naar het volledige overzicht
16 Augustus 1941
Das Gold-Bataillon Pixzelburgh
<p>In 1914 was de start van de Eerste Wereldoorlog. In deze wereldbrand was Pikschelburgh ook dit keer weer neutraal, maar ook de direct omgeving verklaarde dezelfde status. Daarom is het dat Pikschelburgh weinig merkte van de gevechten op vluchtelingen en strenge hongerwinters na.</p>
<p> Ook de Grote Depressie in de jaren ‘20 en ‘30 van de 20ste eeuw gingen grotendeels aan Pikschelburgh voorbij. Dit heeft deels te maken met de Pixelpond, de eigen stabiele valuta in de regio. Het 18de eeuwse concept van de Gouden Standaard heeft Pikschelburgh nooit enige waarde gehad en daarom floreerde de stad ook in de tijden van hyperinflatie. Ook het nationaal-socialisme en raciale onrust hadden weinig vat op de welvarende Pikschelburghers, terwijl elders in den lande de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB).</p>
<p> Het is ook om die reden dat de Duitse bezetter maar moeilijk voet aan de grond krijgt in Pixschelburg in de jaren ‘40. Het Pixschelburgse verzet kwam toch echter vooral van een enkele man, de achttenige verzetsheld Jean Van Welkenhuyzen. Van Welkenhuyzen zat den Duutsj dwars waar hij maar kon. </p>
<p>Zo liepen de 850 in Pixschelburg gestationeerde Duitse soldaten onder leiding van Hauptfeldwebel Näcktermann door Van Welkenhuyzens toedoen in dure, miniscule uniformen, royaal bezet met gouden decoraties. Deze uniformen moest men gedurende de gehele bezetting dragen aangezien de aanschaf de volledige budgettering voor het oorlogsapparaat in Pixschelburg had opgeslokt. </p>
<p>De bezetters van Pixschelburg waren ondervoed, droegen ongeladen wapens, reden sporadisch in roestige tanks (voor het doen van boodschappen), maar glansden prachtig in de zon. De ondergrondse zag “Das Gold-Bataillon Pixzelburgh” dan ook van heinde en verre aankomen. De grootschalige botersmokkel was Hauptfeldwebel Näcktermann ook een bijzonder grote doorn in het oog. </p>
<p> Agrariër Wannamarius Haptoflef dreef een lucratieve, illegale handel in roomboter die men in het holst van de nacht op platte karren over de heidevelden van Pixschelburg smokkelde. Jean Van Welkenhuyzen stal in 1942 alle smeerolie uit de opslag van de Duitse legerpost in Pixschelburg, vanaf dat moment was de bezetter aangewezen op natuurlijk vetten voor het onderhouden van machinerie en wapens, roomboter was favoriet. Elders in den lande was de bezetter vooral geïnteresseerd in rubber, maar in Pixschelburg werden er op grote schaal boterrazzia’s gehouden. </p>
<p>Melkveehouder en boterproducent Wannamarius Haptoflef begon vanaf 1943 tijdens de Boterschaarste boter te smokkelen om de Pixschelburgse gezinnen te voorzien van verse roomboter. Vanaf dat moment mocht men graag voor het oog van de bezetter knapperig brood met dikke klodders boter nuttigen. De Duitsers stonden na het opraken van het budget in 1941 op rantsoen en moesten het doen met oudbakken brood uit het Derde Rijk.</p>
Enkele hongerige soldaten van “Das Gold-Bataillon Pixzelburgh†zingen in hun ridicule uniformen voor een aalmoes in een Pixschelburgse straat.