Heemkundekring “Dûn Hontige Fánt”

<p>Pykselsche Burgh maakte goed gebruik van haar stadsrechten in de 18de eeuw en vormt als rivierstad een belangrijke doorvoerhaven.</p> <p>Het is ook de tijd dat de adelijke families Voscuma Ten Dreuven, De Beuckelaer tot Den Polder en Van Stavoren tot Ballo&euml;rveld hun fortuin vergaarden met overzeese investeringen in de kolonies.</p> <p>De Beuckelaer tot Den Polder en Van Stavoren tot Ballo&euml;rveld waren beide in verval geraakte adellijke huizen in die tijd en investeerden uit wanhoop in goedkoop land in de Nieuwe Wereld. De beide families stichtten er tabaksen rietsuikerplantages en zwommen hierna in de Pixelponden.</p> <p>Het huis Voscuma Ten Dreuven deed bedenkelijkere investeringen, zij namen actief deel aan de slavenhandel. Op zich niet gek, aangezien de bakermat van Voscuma Ten Dreuven Subpixelerwaard is, het dorp dat luiheid tot levensdoel heeft verkozen. <br />De Voscuma Ten Dreuvens omringden zich met negerslaven in hun buitenhuizen en gingen zelfs zover dat alle leden van het adellijke geslacht driemaal daags gevoerd en gedragen werden in speciale stoelen. Een hele generatie leden van het geslacht Voscuma Ten Dreuven heeft nooit leren lopen of eten, omdat men daar onbetaald personeel voor had.</p> <p>Doordat hun fortuin dreef op de slavenhandel zijn de Voscuma Ten Dreuvens altijd fel gekant gewest tegen afschaffing en men bleef vechten voor het recht om met slavenschepen over de Pixelrijn te varen. Nadat de slavernij officieel was afgeschaft konden de familie Voscuma Ten Dreuven vorstelijk rentenieren op het bloedgeld dat men in deze zwarte bladzijde van de geschiedenis heeft weten te verdienen.</p> <p>De tijd vanaf de Tweede Wereldoorlog kunnen veel oude Pixelburgers zich nog goed heugen. Wat minder bekend is de strijd die de oude adellijke families De Beuckelaer tot Den Polder en Voscuma Ten Dreuven nog voerden om hun buitenlandse kolonies direct na het einde van de oorlog.&nbsp;</p> <p>De familie Van Stavoren tot Ballo&euml;rveld was dankzij de oorlogsmachine van Wachtmeester Hendrick in de 19de eeuw al bijna aan de bedelstaf geraakt en had daarom geen buitenlandse plantages meer. Aan het einde van zijn leven besloot Spookwachter Hendrick Van Stavoren tot Ballo&euml;rveld echter dichter te worden. In Pixelburg had hij weinig succes, maar in het buitenland werd zijn werk gretig gekocht, hierdoor kon Wachtmeester Hendrick alsnog een klein geldbedrag nalaten aan zijn nazaten die ook nog eens profiteerden van de auteursrechten. <br />In de tijd van Hendrick heeft men nooit uitgezocht welke liefhebbers nu zo in vervoering waren geraakt door de dichtkunsten van de oude Hendrick, maar historici vermoeden nu dat het een enkele eenzame weduwe moet zijn geweest die verliefd is geworden op de flatteuze gravure van Hendrick Van Stavoren tot Ballo&euml;rveld op de eerste pagina van zijn dichtbundel.</p> <p>De families De Beuckelaer tot Den Polder en Voscuma Ten Dreuven waren echter wel betrokken bij de onlusten in de overzeese kolonies. Bij de familie De Beuckelaer tot Den Polder bleef het vooral beperkt tot het politieke toneel en het leveren van een symbolische donatie aan de KNIL.</p> <p>De Voscuma Ten Dreuvens lieten zich echter door hun slaven uit Subpixelerwaard naar hun kolonie transporteren om daar hun priv&eacute;leger te co&ouml;rdineren tijdens de politionele acties. De jonge en aartsluie Reinata Voscuma Ten Dreuven bleef achter in Subpixelerwaard en erfde het familiefortuin nadat er niets meer vernomen werd van de kolonie, om het later weer kwijt te raken aan herstelbetalingen en de minister van Oorlog, schepen van verkeer, mobiliteit en openbare werken, tevens hoofd raad van middenstand.</p>

• Link naar artikel