Heemkundekring “Dûn Hontige Fánt”

<p>De schrijver Bobbe Eversch is na de Tweede Wereldoorlog grotendeels vergeten. Zijn jeugdboeken werden vroeger echter verslonden door een aanzienlijk lezerspubliek. Vooral zijn volumineuze serie "De Zeven Zouaven" is in bepaalde kringen nog steeds een populaire serie.</p> <p>In de serie beleven zeven godsvruchtige jongeren - waaronder de blonde drieling Hannes, Wannes en Jannes - allerhande avonturen op hun vele reizen over de wereld.&nbsp;Bijzonder is de behandeling van de Pixelburgse geschiedenis door Eversch. Zo gebruikt hij historische figuren als Pastoor Hellebaerd en elementen uit de geschiedenis van de Zouaven.</p> <p>De meeste boeken volgen een vast patroon; de zeven jongens gaan op bezoek bij meneer pastoor die hen op reis stuurt naar exotische oorden. De boeken kennen een sterk religieuze ondertoon en vaak zijn de opdrachten die de jongelieden moeten uitvoeren in dienst van de kerk, zoals het vinden van relikwie&euml;n en het verspreiden van het geloof. Eversch was een devoot katholiek en het is daarom niet vreemd dat deze overtuiging sterk naar voren komt in zijn proza.</p> <p>Aan een andere overtuiging dankt hij thans zijn sterk gedaalde populariteit. Voor en tijdens de oorlog sympathiseerde Eversch veelvuldig met de fascistische beweging en in de Tweede Wereldoorlog schreef hij voor diverse publicaties van de bezetter. De politieke overtuiging van Eversch is ook duidelijk terug te vinden in zijn jeugdliteratuur en de reden dat hedendaagse critici zijn boeken verafschuwen.</p> <p>Toch heeft het werk van Eversch nog historische waarde. Zijn werk werpt namelijk een bijzonder licht op de "Fout Goud" affaire die aan het Bisdom Pixelburg kleeft. In "De Zeven Zouaven en het goud van Stamhoofd Fauti-Fauti" beschrijft Eversch hoe de jongs uitgestuurd worden naar het Amazonegebied om daar een gestolen voorraad goud van de kerk te bemachtigen. Ook in dit deel uit de serie komt de aartsvijand, Taubert Eberhard, van de Zeven Zouaven naar voren als het meesterbrein achter de diefstal.</p> <p>Er wordt veel waarde gehecht aan de versie van Eversch, aangezien bekend is dat de schrijver veel onderzoek deed naar de achtergronden van zijn verhalen. Eminentie Mikkels heeft zelfs een besloten leesclub in het leven geroepen waarbij het werk van Bobbe Eversch aan een grondige analyse onderworpen wordt.</p> <p>De hieronder geciteerde passage is voor het Bisdom het bewijs dat de "Fout Goud" mythe op basis van een misverstand tot stand is gekomen. Het goud dat in de 19de eeuw op last van de echte Pastoor Hellebaerd uit de Amazone is opgehaald zou gewoon het rechtmatige eigendom van de kerk zijn geweest en later alleen die naam gekregen hebben omdat een inheems stamhoofd met de naam Fauti-Fauti het in zijn bezit had. Dit concludeerde men naar aanleiding van het boek van Bobbe Eversch.</p> <p>Hieronder volgt een citaat waarin een en ander uit de doeken gedaan wordt. Getracht is om de tekst te moderniseren, zonder de boodschap van Eversch teniet te doen.</p> <p>&nbsp;</p> <p>De pastoor sloot de deur van de kerk achter de zeven helden. De luchtverplaatsing die dit teweeg bracht deed de gouden lokken van de drieling Hannes, Jannes en Wannes zacht golven.</p> <p>Anton, de leider van de groep en in het bezit van een ferme kaak en een onnavolgbare doortastendheid, doorbrak als eerste de stilte:</p> <p>"Zo meneer pastoor, waar gaat u ons nu weer naar toe sturen?"</p> <p>Pastoor Hellebaerd glimlachte en leidde de Zeven Zouaven door de kerk naar zijn ambtswoning. Onderwijl deed hij de nieuwe missie uit de doeken.</p> <p>"Jullie gaan naar het Amazonegebied. Mij is ter oore gekomen dat een grote hoeveelheid gestolen goud verborgen is bij een van de minderwaardige stammen uit dat gebied. De verantwoordelijke is een bekende van jullie&hellip;"</p> <p>"Toch niet dat onderkruipsel Taubert Eberhard!?", riep de drieling verbeten in koor.</p> <p><br />"Helaas wel."</p> <p>Sinds het avontuur met de Z-Mannen op Mars¹ konden de zeven helden geen spoor vinden van de bandiet die hen al zo vaak dwars had gezeten. Taubert Eberhard was een ruggengraatloze schurk die zijn gekromde neus in allerhande smerige zaken stak. Zijn gier naar geld kende geen weerga en hij was al even meedogenloos.</p> <p>"Taubert heeft van mij nog een blauw oog tegoed," sprak Siegfried, die enige tijd met een gebroken been had rondgelopen na een eerdere confrontatie met Eberhard.²</p> <p>^{<br />}"Jullie zullen daar zeker de kans voor krijgen." sprak meneer pastoor,&nbsp;"We hebben bewijs dat Eberhard samenspant met een lokaal stamhoofd in de Amazone; ene Fauti-Fauti."</p> <p>De domme naam van de inboorling deed de Zeven Zouaven schamper lachen.&nbsp;</p> <p>"Fauti-Fauti zorgt er voor dat Taubert Eberhard zijn snode plannen voor wereldoverheersing in alle rust ten uitvoer kan brengen."<br />"Daar gaan wij een stokje voor steken!", riep Dolf uit!</p> <p><br />"Nou en of!", viel het hele zevental hem bij. De intelligente, blauwe ogen van de drieling stonden bijzonder fel, zij waren de ontvoering van hun hulpeloze vriendinnetjes door de kromneuzige snoodaard ook nog niet vergeten.&nbsp;</p> <p>Heidi, Brunhilde en Sieglinde hadden soms nog nachtmerries over die vreselijke tijd.³</p> <p>"Zo mag ik het horen, jongens. Deze reis geeft jullie ook de gelegenheid om die arme indianennegers van de Amazone wat christelijke beschaving bij te brengen. Dus predik het goede woord waar jullie kunnen!"</p> <p>Met die woorden nam Pastoor Hellebaerd plaats in zijn comfortabele zetel.</p> <p>"Het goud dat Eberhard heeft gestolen is eigendom van de kerk, zwakkere volken hebben ons dit in het verleden geschonken en een dergelijke gift kan niemand ons afnemen. Al helemaal niet die inhalige schurk."</p> <p>De nobele jongens spraken nog honderduit met de goedhartige pastoor over hun missie en hun vertrek de volgende ochtend.</p> <p>&nbsp;</p> <p>--------------------</p> <p>¹ Zie <em>"De Zeven Zouaven en de Z-Mannen"</em><br />² Zie <em>"De Zeven Zouaven en de Ark van het Zuivere"</em><br /> ³ Zie <em>"De Zeven Zouaven en de Vrouwen in Nood"</em></p>

• Link naar artikel