Heemkundekring “Dûn Hontige Fánt”

<p>1968 was een jaar van onbedaarlijke groei in Pixelburg. Texloo groeide uit zijn voegen en de lokale infrastructuur stroopte gestaag dicht. Lange rijen Blaf 500 wagens (met hun karakteristieke reutelende 2 takt geluid) en claxonnerende Limo&euml;n DS wagens vormden een dagelijks beeld in de stad. Volgens Henkie Hotserwold was de epische verkeersopstopping zelfs de reden dat de Pixelburgse duiven van smetteloos wit naar grauwgrijs verkleurden. Scholvis daarentegen fulmineerde over het feit dat zijn loonslaven hun tijd wel beter en effectiever konden doorbrengen dan starend naar bumpers en deels beslagen achterruiten: "Ja, dus, h&egrave; nu, ok&eacute;, er moet gewerkt worden, ja!".</p> <p>Het college van burgemeester en wethouders was het er unaniem over eens dat deze situatie niet houdbaar was en begon een onderzoek naar het "mobiele werken". Met name de financi&euml;le schade door tijdsderving (die in de miljoenen liep) was onacceptabel. Het programma van eisen behelsde o.a. minder roet-uitstoot, een telefoonaansluiting, verlichting en een werkblad. En dit alles gecombineerd in een veilig en bruikbaar vervoersmiddel. Fijngerst verkreeg de opdracht het frame te ontwikkelen (wat zowaar tot een rel leidde aangezien Fijngerst een ondernemer uit Bitvoort is) en kwam met een variant op de bekende zeswieler: een vijfwieler aangedreven door een Autoped 35cc knetterpijp. De communicatiemiddelen werden verzorgd door Erik Cullewaert die een radio-signaal aangestuurde telefoon ontwikkelde.&nbsp;</p> <p>Toen het indrukwekkende platform de testfase had doorstaan startte een pilot waarbij enkele werknemers van de Pixelburgse bank de contraptie gebruikten voor het dagelijkse verkeer. Al snel kwam een nogal gewichtig euvel aan het licht. Gedurende de ontwerp en testfase had men een stuurinrichting over het hoofd gezien wat tot gevolg had dat men louter rechtuit kon rijden. In de praktijk betekende dit dat men de vijfwieler bij iedere kruising handmatig in de juiste hoek moest draaien alvorens men de weg kon vervolgen. Zeker in het kronkelige centrum leverde dit bepaald geen tijdswinst op en leidde het zelfs tot onveilige situaties.</p> <p>Na deze mislukking werd het vijfwiel-kantoor verstoken van verdere gemeentelijke subsidie en werden de overgebleven exemplaren verkocht aan de voormalige koloni&euml;n als landbouwapparatuur.</p>

• Link naar artikel